قضات محترم شعبه بیست و چهارم دادگاه تجدید نظر استان:
احتراماً به وکالت از تجدیدنظرخواه مراتب اعتراض خود را نسبت به دادنامه شماره۹۸۰۹۹۷۳۶۵۳۴۰۱۰۲۸ مورخ۹۸/۷/۱۰ که در خصوص پرونده کلاسه ۹۸۱۴۵۴ از شعبه اول دادگاه خانواده فلاورجان صادر شده است؛ اعلام داشته و نقض دادنامه فوق الذکر مورد استدعاست.
موکل در سال۸۶ تجدیدنظرخوانده را به عقد دائمی خود درآورده و مدت ۱۲ سال از زندگی مشترک ایشان میگذردو حاصل این ازدواج یک دختر ۵ ساله می باشد. موکل در طی این چند سال همواره سعی بر این داشته که زندگی آرام و بی دغدغه ای را برای زوجه فراهم کند. وی نزد برادرش آقای غ ص در شهر در تراشکاری مشغول به فعالیت می باشد و به زندگی با همسر و فرزندش علاقه‌مند است.متاسفانه در طول این چند سال زوجه بدون دلیل موجه قانونی و بر خلاف مواد ۱۱۰۳ و ۱۱۰۴ قانون مدنی به بهانه های واهی و حسب اظهار موکل، تحت تاثیر افراد خانواده‌اش، اقدام به ترک منزل مشترک و عدم انجام تکالیف قانونی خود نموده است و هر بار با وساطت ریش‌سفیدان و اقوام،موکل وی را به خانه بازگردانده است؛ لذا این مهم مسبوق به سابقه می باشد و مکرراً تکرار شده است. لازم به ذکر است زوجین از بدوزندگی مشترک تا سال ۹۷ در طبقه فوقانی منزل پدر موکل که منزلی مجزا و متعارف و در شأن زوجه می باشد زندگی می‌کرده‌اند، پس از آن زوجه حاضر به زندگی در آن مکان نبوده ،در نتیجه موکل صرفاً به خاطر جلب رضایت و آرامش همسرش اقدام به اجاره منزل مسکونی مستقل در شهر ابریشم نموده است.( اجاره‌نامه پیوست ) لیکن متاسفانه بازهم تلاش های مستمر موکل جهت پایبند نمودن زوجه به زندگی مشترک مثمر ثمر واقع نگردیده تا اینکه وی در اقدام اخیر خود در مورخ ۱۶/ ۳ /۹۸ بعد از رفتن به منزل پدری با وجود وساطت اقوام و ریش سفیدان،تاکنون حاضر به بازگشت نمی باشد .
وکیل محترم تجدیدنظرخوانده در صورتجلسه مورخه ۷/۷ /۹۸ دادگاه بدوی ادعا نموده که زوج همسرش را از خانه بیرون کرده است،در رد ادعای ایشان به عرض می رسانم که موکل در صورت جلسه رسیدگی دادگاه بدوی نیز اعلام نموده که وی را از منزل بیرون نکرده،بلکه در مورخ ۹۸/۳/۱۶ به اتفاق همسر و فرزندش به منزل پدری همسرش به مهمانی رفته که متاسفانه هنگام بازگشت زوجه حاضر به برگشتن به منزل مشترک نبوده،و اجباراً موکل با حضور مامور کلانتری که صورتجلسه تنظیمی از کلانتری ۱۵ قابل استعلام خواهد بود، موفق به بردن همسرش به منزل مشترک نمی گردد و متأسفانه کمافی سابق با دخالت‌های خانواده همسرش مواجه می‌گردد.
پس از اقدام زوجه و ترک منزل مشترک موکل بارها با فرستادن واسطه و میانجی گری پدر و بزرگان اقوام سعی در بازگرداندن زوجه داشته ودر حوالی ماه های ۸ و ۹ سال ۹۸ در فواصل زمانی مختلف آقایان م م، خ ر،ه ق و پدر موکل، آقای ع ص به درب منزل پدر زوجه رفته و هر بار با ممانعت خانواده و عدم تمایل زوجه به زندگی با موکل مواجه می شوند که اسامی فوق الذکر عندالزوم حاضر به ادای گواهی در محضر آن دادگاه جهت اثبات حقانیت موکل می‌باشند.
مستندا به ماده ۱۱۰۸ قانون مدنی :هرگاه زن بدون مانع مشروع از ادای وظایف زوجیت امتناع کند مستحق نفقه نخواهد بود؛ لیکن با وجود نشوز زوجه و عدم استحقاق ایشان نسبت به نفقه،موکل اقدام به پرداخت نفقه وی نموده و مبالغی به صورت دستی ومبالغی را هم به حساب بانک ملت به شماره حساب در بهمن واسفند ماه سال ۹۸ واریز نموده
که جمعاً حدود ۸۰۰ هزار تومان میباشد( فیش های پرداختی پیوست )، و علی رغم عدم تمکین و عدم حضور در منزل مشترک،حسب مدارک پیوست،نفقه زوجه پرداخت گردیده و این نشان از حسن نیت موکل دارد؛لیکن متاسفانه زوجه اخیراً با سوء نیت جهت محکوم کردن همسرش اقدام به انسداد حساب مذکور می نماید و در نتیجه موکل قادر به پرداخت نفقه به وی و فرزندش نیست ؛بنابراین با هماهنگی شعبه اول دادگاه خانواده اقدام به ارسال اظهارنامه جهت باز نمودن حساب بانکی متعلق به زوجه می نماید( اظهارنامه پیوست)
وکیل محترم زوجه در لایحه تقدیمی به دادگاه تجدید نظر اذعان داشته که مقدمات تمکین جهت تمکین زوجه فراهم نگردیده است؛در رد ادعای ایشان به عرض میرسانم،علی‌رغم وجود منزل پدری که مدت ۷ سال در آنجا زندگی می کردند، موکل جهت رفاه حال همسرش اقدام به اجاره منزل مسکونی مستقل و متعارف و متناسب با شأن زوجه نموده (اجاره نامه پیوست)و با وجود استرداد جهیزیه زوجه که خود نشان از عدم تمایل وی به زندگی با موکل را دارد،موکل اقدام به تهیه اسباب و وسایل متعارف نموده ،در نتیجه مقدمات تمکین زوجه و رجوع وی به زندگی فراهم گردیده است.
دادگاه محترم بدوی علت رد دعوای الزام به تمکین موکل را دادن نسبت های ناروا و آزاردهنده وی به زوجه و خانواده ایشان عنوان نموده است، در حالی که باید به عرض برسانم که متقابلاً زوجه نیزهم در اظهارنامه ارسالی به موکل و هم در صورت جلسه دادگاه،بدون هیچ دلیل و مدرکی زوج را متهم به سوء معاشرت نموده و برچسب اعتیاد به وی زده که این امر هم موجب آزار روحی و تالم خاطروی گردیده، چرا که تماما حسب اظهار موکل کذب محض بوده و دادگاه محترم بدوی بدون توجه به این مهم اقدام به صدور رای نموده است .
علی ایحال با توجه به موارد عنوان شده: ۱_ اجاره نامه مورخه ۵/۱۲/ ۹۸ (پیوست) ۲عندالزوم اخذ گواهی شهود به اسامی ذکر شده در متن لایحه تقدیمی ۳استعلام صورتجلسه کلانتری ۱۵ شهر ابریشم جهت اثبات عدم رجوع زوجه به منزل مشترک ۴_ اظهارنامه مورخ ۳۰/۱/۹۹ و استعلام حساب بانکی زوجه جهت اثبات سوءنیت وی و احراز انسداد حساب وی جهت واریز نفقه زوجه و فرزند مشترک،از دادگاه محترم نقض رای صادره از دادگاه بدوی و الزام به تمکین زوجه که بدون هیچ دلیل قانونی بر خلاف مواد ۱۱۰۳ و ۱۱۰۴ اقدام به ترک منزل مشترک نموده است مورد تقاضاست.